اینه که موند زیر لایه ی کرختیم! .. بیداره.. زیر پوستم و حسش می کنم اون زیر میرا.. آماده نشسه

به هیچی هیچ اعتمادی نداری، حس های توی ی لحظه،. همه چی عوض می شه! هیچ قطعیتی وجود نداره... آخرش ؟ این معلق بودن و قاطعیت نداشتن بعد ی مدت بهت حس نا امنی می ده، هیچی امن نیست، هیچ جایی موندن نیست.
نیچه: تنها دو چیز انسان را ازجمله درد می رهاند: عشق جاودان، مرگ نا به هنگام