ژان پل سارتر:
كافي است بعضي حقايق را در زمان و مكان خاصي بيان كنيد تا به شرم آورترين دروغ ها تبديل شوند . يعنی ما حقيقت في نفسه نداريم.
صادق هدایت هم توی “تاریکخانه” اش میگف هرکی هرچه میگه از خودشه ، تنها حقیقتی که برای هرکسی وجود داره خود همون شخصه ، همه مون بی اراده از خودمون صحبت میکنیم حتا در موضوع های خارجی از احساسات و مشاهدات خودمونو به زبون کسون دیگه میگیم. مشکلترین کارها اینه که کسی بتونه حقیقت و همونطوریکه هس بگه.
این همه مشرق رو به مغرب دوختم تا بگم شایدم هیچ حقیقتی و هیچ درست و غلطی وجود نداشتا(سلام پریا). فارغ از درست یا غلط بودن کار دیگران، فارغ از اینکه نشسیم و منتظریم ببینیم کی چی کار کرد که سریعن نقدش کنیم و اگه خدایی نکرده خلافِ اخلاقمونه، سریع بکوبیمش فارغ از اینکه بدن عریان ی زن تو نظرتون فیلانه (بله آنتلکچوال های پوشالی)
این دید هم قشنگه که : انسان بدون لباس، بدون آویز دور و برش، عریان (و نه لخت) ، چقدر زیبا و کامله. که انسان ها عریان خیلی زیبا و کامل هستند. همین.
این همه مشرق رو به مغرب دوختم تا بگم شایدم هیچ حقیقتی و هیچ درست و غلطی وجود نداشتا(سلام پریا). فارغ از درست یا غلط بودن کار دیگران، فارغ از اینکه نشسیم و منتظریم ببینیم کی چی کار کرد که سریعن نقدش کنیم و اگه خدایی نکرده خلافِ اخلاقمونه، سریع بکوبیمش فارغ از اینکه بدن عریان ی زن تو نظرتون فیلانه (بله آنتلکچوال های پوشالی)
این دید هم قشنگه که : انسان بدون لباس، بدون آویز دور و برش، عریان (و نه لخت) ، چقدر زیبا و کامله. که انسان ها عریان خیلی زیبا و کامل هستند. همین.
