در
غروبِ روزی از تموز
پشتِ این دری که بسته مانده
تشنه
خواب رفته‌ام!
زخمه می‌زند به زخم‌های سینه‌ام کسی.
چهره‌ات کجاست؟
پیر می‌شود دلم
در غروبِ روزی از تموز.
اعتراف‌ها - اورنگ خضرایی
Sunday, May 20, 2018
Sunday, April 29, 2018
Sunday, March 25, 2018
Tuesday, March 13, 2018
Thursday, March 1, 2018
Monday, June 26, 2017
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
در سرم مسگرانِ
راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو
این منم که سنگ
به سنگ این تکرار را
این تکرار را
این تکرار را و این راسته را هزاران بار پیمودم...
Thursday, December 15, 2016
Saturday, February 15, 2014
بیست‌و‌شیش بهمن 92
باید
کاغذی بردارم و نامه‌ای بنویسم. باید برای مرد بنویسم که چه‌همه صداش «معربونه» .
بیست‌و‌شیش بهمن 92
کافیه
فقط شورو کنه به حرف زدن. تا من خوابم ببره. درهرحالتی که باشم خوابم می‌بره. اون‌روز
حتی وسط خیابون بودیم. پلکام سنگین شد. وقتی شورو می‌کنه به حرف زدن همه‌ی خوبی‌ها
خوب‌تر می‌شن و همه‌ی بدی‌ها فید می‌شن جوری که انگار اصلن از‌اول وجود نداشتن. بعد
کافیه فقط خودت رو بسپری به جریان صداش. چی توی این صدا، این آدم هست که اینقد
آرامشه؟ حتی اگه به‌شوخی و به‌مسخرگی داشته باشه حرف بزنه. چه برسه به اینکه مثلن احمد
شاملو هم بخونه واسم. اون هیچوقت گله نمی‌کنه که چرا من وسط حرفاش خوابم می‌بره.
اینکه یهو می‌بینه من پلکام رو همه و خوابم برده. اینکه می‌بینه به حرفاش گوش
ندادم. شاکی هم نمی‌شه. اگه ازش بخوام حرف بزنه، می‌زنه، حتا اگه دعوامون هم شده
باشه قبلش، یا دوروز نخوابیده باشه، یا اصن نخواد حرف بزنه، می‌زنه. حرف می‌زنه.
کافیه فقط حرف بزنه تا من بی که بخوام گوش بدم از چی داره حرف می‌زنه، فقط به تن صداش گوش بدم و آرامشی که توشه.
چی می‌خواد آدم دیگه؟
چی می‌خواد آدم دیگه؟
Subscribe to:
Posts (Atom)
