جامعه ی آزاد، جامعه ایه که هیچ ایده و تفکری، در مناسبات قدرت، حاکمیت نداشته باشه. چون جامعه ی باز،
جامعه ایه که تقدس زدایی شده. یعنی توجامعه ی باز،هیچ اندیشه ای تقدس نداره.
و
دین ومعنویت فقط تو چارچوب حوزه ی خصوصی معنا پیدا می کنه،
آدما فقط به دلیل ِ شهروند بودن شون حق و حقوق دارن،
فرد گرایی در تمام ِشئون جامعه به رسمیت شناخته شده و
هیچ تفکرِ فرا زمینی یا زمینیه جهانشمولی ادعای تصاحبِ کل ِ چیزی به نام حقیقت رو نداره!
-ازتقدس بیزارم چون هرچیزی که مقدس می شه ارزش ش میاد پایین. حتی اگه به فرض خدا ( خدا(ت) )
باشه.
چون اصولن قداست ، هم واسه ایجاد محدودیت برای دیگرون نسبت به اون موضوع ، وهم واسه ایجاد ِ
حاشیه ی امنیت دربرابر نقد برای خود ِ اون شخص یا موضوع ِ مقدس شده به وجود میاد.-
یکی ازچیزایی که سیستم خوب تونسته -به نحوی که خودش می خواد- کنترلش کنه ، مبارزه با فرد گراییه!
ما به جای اینکه " پیشرو" باشیم، " پیرو" ییم. پیشرو بودن خوبه ولی پیرو بودن جای سوال داره.
خیلی دیدیم که تا می گن فلان مدل ِ مو یا مانتو یا لباس ممنوع، از فردا همه ازترسشون مدل لباس شون و
مو شونو تغییر می دن! چرا؟ چون هیچ تفکری پشتش نبوده و وقتی جلوش مانع بزارن سریع تغییرمسیرمی
ده و رنگ عوض می کنه.
ولی اگه مدل ِ لباس ش یا مو ش از رو فکر و انتخاب ِ صد درصد ِ خودش باشه نه جو ِغالب، تحت هیچ شرایطی
(هیچ شرایطی) حاضرنیس تغییری تو مسیرو انتخاب ش بده حتی اگه سرِ مسیرش مانع بذارن یا
بخوان با اهرم ِزور جلوشو بگیرن.
خب امروز هم که سیستم وحکومت ازی طرف داره با فرد گرایی مبارزه می کنه ما هم که ابزاری به اسم
!تعقل و تفکر رو دراختیارنداریم
