Into the Abyss

Into the Abyss رو دیدم آقای ورنر هرتزوگ . توی مغزم پر از واژه هست که منتظرم کنار هم ردیف شن..

فعلن : گفت و گو با ورنر هرتزوگ، خون آشام تراژدی درباره «به درون ورطه» / داستانهایی از زندگی و مرگ

هرتزوگ بر اساس استانداردهای لیبرالی اروپا مجازات اعدام را وحشیانه می داند، اما کنجکاوی او و بینندگانش این شجاعت را در کارگردان ایجاد می کند که تجربیات این انسانهای به ظاهر بی ارزش را به تصویر بکشد.
یک منتقد به نام مت گولدبرگ، هرتزوگ را خون آشام تراژدی می نامد که داستان را از زندگی کسانی که به نقطه غیرقابل بازگشت رسیده اند می مکد و بیرون می کشد.
قسمت ابتدایی این مستند برای هر مستندساز یا ژورنالیستی جذاب است ، چرا که با موضوعات احساسی مرگ و زندگی سر و کله می زند. اما در ادامه هرتزوگ کاری می کند که غیراحساساتی ترین آدمها هم درگیر فیلم می شوند . او تصویر آدمهایی را ارائه می کند که مسیر زندگی معمولی تا تبدیل شدن به یک اسم یا شماره در قبرستان شهر را خیلی سریع و گذرا طی میکنند. هرتزوگ در «به درون ورطه» کاری با نظر بینندگانش درباره مجازات اعدام و حبس ابد دو محکوم مورد بحث ندارد، بلکه از آنها می‎خواهد تا در بین مردم معمولی کسانی را ببینند که بالقوه می‎توانند تنها به خاطر یک کاماروی قرمز بکشند یا کشته شوند.
در به "درون ورطه" قهرمانی وجود ندارد. هرچه هست آدم های بد هستند و قربانیان، قاتلین و خانواده هایشان و خانواده های قربانیان. درحقیقت تمام کسانی که در این «در کمال خونسردی» مدرن حضور دارند در چنگال نفرینی غم انگیز اسیرند. حال این آدمها می توانند جزو نجات یافتگان باشند یا کارگزاران، در هر حال همه در چنگال یک طاعون ویرانگر اسیرند.
ـــــــــــ
پ.ن: چشم بسته نمیشه. اما درونم خوابه.. بی هوا و بی حواس.. نامتمرکز.. انگار با چشم باز خواب باشی